Links: Informatie over kunstenaars
Op deze pagina worden links naar genomineerde kunstenaars getoond.
De afbeelding vormt de link naar de website van de genomineerde, indien aanwezig.
Edities in Leiden
Edities in Maastricht

Roos Tulen was genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Leiden in 2020. Roos Tule wil met haar werk anderen uitnodigen om ervaringen te delen en nieuwe inzichten en ontmoetingen tot stand te brengen. Zij is altijd op zoek naar de universele verbinding tussen mensen onderling. Speciaal voor de presentatie in Museum De Lakenhal ontwikkelde Roos een project dat gebaseerd is op de theorie van ‘De wijsheid van de menigte’. Zij nodigde 100 inspirerende mensen uit Leiden en omgeving uit om samen op zoek te gaan naar de betekenis van het begrip ‘thuis’. Dit onderzoek, onder artistiek leiderschap van Tulen zelf, neemt de vorm aan van een verzameling van werken die gedurende de expositie zal uitgroeien tot een collectief werk, dat de interpretaties van individuen overtreft. De inzendingen en resultaten worden na 1 november vastgelegd in een publicatie, die zal dienen als een tijdsdocument van de zomer van 2020.

Youtube film

​Romee van Oers is winnaar van de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Leiden in 2020. Romee van Oers vertaalt observaties uit haar dagelijkse omgeving naar schilderingen op doek: ijle ruimtelijke vormen die beweging, speelsheid en tegelijkertijd spanning oproepen. Deze uitgebalanceerde composities met hier en daar een geschilderde lijn, baan of ronding in een doorgaans lege ruimte, nodigen uit tot eindeloos kijken. Elk werk is het resultaat van haar eigen, bewegende lichaam, en van een doelgerichte actie op het moment dat ze de verf op het doek aanbrengt. Daarmee zijn haar werken stuk voor stuk te lezen als een spoor van fysiek handelen. In haar zowel minimalistische als monumentale schilderijen maakt Van Oers gebruik van traditionele schildertechnieken. Speciaal voor de presentatie in Museum De Lakenhal maakte zij een wandschildering in tempera.

Youtube film

Evelien Gransjean was genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Leiden in 2020. Voor haar interdisciplinaire kunstwerken gebruikt Evelien Gransjean alledaagse objecten en materialen die, in idee en uitwerking, zowel een persoonlijke als universele betekenis krijgen. De presentatie in Museum De Lakenhal is een drieluik over tijd en ruimte. Evelien Gransjean liet zich hiertoe inspireren door de gebouwen van Museum De Lakenhal en Het laatste oordeel, het drieluik van Lucas van Leyden - te zien in zaal 3 - in het bijzonder. Met de aardecirkel en het spiegelende oppervlak van het werk Contemplating nodigt Gransjean je uit tot reflectie. Het kunstwerk laat je de tijd voor even vergeten en benadrukt het hier en nu van het moment. Het maanachtige object staat symbool voor dromen en verlangen, een blik gericht op de toekomst. Het zandlandschap op de muur refereert aan vroeger en aan de veranderlijkheid van de dingen.

Youtube film

Het werk van Robert Pauwels onderscheidt zich door een prettige openheid, zowel in materiaalgebruik als in thematiek. Hij is in staat op een bijna achteloze manier het idioom van hedendaagse comics te laten samensmelten met oeroude, archetypische beelden. Persoonlijke jeugdherinneringen en beelden uit ons gedeelde culturele geheugen krijgen gestalte in grote streken, maar wie beter kijkt kan vaak verrassend subtiele details vinden in zijn sculpturen. De vrije materiaaluitdrukking en overtuigende expressie maken het werk toegankelijk voor iedereen.

Robbert Pauwels werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs edities Leiden in 2016 en 2018.

Alexandra Hunts doet onderzoek naar aspecten van de werkelijkheid, waar we doorgaans niet stil bij staan. Haar nieuwsgierigheid, wetenschappelijke belangstelling en grondige benadering monden uit in verrassend esthetisch, beeldend werk, waarvoor ze al naar gelang het onderwerp haar medium kiest - variërend van video tot fotografie en van keramiek tot installaties.

Alexandra Hunts werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs edities Leiden in 2016 en 2018 en won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2018.


In het werk van Dimitar Genchev wordt vooral zijn overrompelend kundige schildershand gewaardeerd. Zijn bijna fotorealistische schilderijen van vervallen fabriekshallen en zijn vervreemdende strandtaferelen ademen een sfeer van melancholie vermengd met schittering, die weliswaar romantiserend is maar die nooit sentimenteel wordt. Het werk toont een sterke ambachtelijke kwaliteit.

Dimitar Genchev werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Leiden in 2018.

Robbert Pauwels is beeldhouwer en creëert carnavaleske, uitbundige kleurrijke beelden die hij intuïtief en spontaan in elkaar zet. Pauwels jongleert met materiaal door te stapelen, spatten, druipen, kneden in uiteenlopende materialen. Het resultaat is een vrolijke carnaval van kleur en vorm. Het is één grote, speelse maskerade en tegelijkertijd maskeert Pauwels helemaal niets, want je ziet precies hoe het gemaakt is. Zijn werk is ook niet alleen maar van hier en nu, want met zijn referenties naar de barokke architectuur plaatst hij zichzelf wel degelijk in een beeldende traditie.

Robbert Pauwels werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs edities Leiden in 2016 en 2018.

Met haar werk wil Emma van Noort een moment van rust en stilte creëren om ruimte te maken voor nieuwe gedachten. Orde en overzicht dragen bij aan het oproepen van dit gevoel en zijn daarom een belangrijk onderdeel bij de inrichting van haar installaties. Door de zorgvuldig aangebrachte balans tussen de objecten en licht kleurgebruik streeft zij naar het bereiken van een serene, ingetogen beeldtaal. De toeschouwer wordt vervolgens uitgenodigd het werk zelf context en diepte te geven. Winnares van de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Leiden 2016
Alexandra Hunts is fotograaf en toont de manipulatieve rol die fotografie speelt in het zichtbaar maken van de snel veranderende complexe wereld. Hoe betrouwbaar zijn beelden, is de centrale vraag in haar werk. Ze werkt projectmatig aan één onderwerp en toont in haar foto’s en video’s de tegenstelling die bestaat tussen wetenschap en kunst, realiteit en fictie. Genomineerde voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Leiden 2016
De inzending van Margot Zweers werd door de jury geprezen vanwege de onderzoekende wijze waarop zij te werk gaat. Onderzoeken is voor haar: waarnemen. Hoewel de omgeving ruimtelijk is, vertaalt haar oog deze steeds naar een tweedimensionaal beeld. Het is te vergelijken met het maken van een foto of een film: je weet niet wat echt is of nep. Dat zijn de momenten waarop ideeën voor haar werk ontstaan. Margo won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2014. Youtube film
De installaties van Emma van Noort zijn - in een verhalende vorm - afdrukken of reconstructies van haar leefwereld, haar huis en haar stad. Emma van Noort maakt persoonlijke verhalen die gelaagd, betekenisvol en prachtig uitgevoerd zijn. De jury prijst haar authenticiteit en goed gevoel voor vorm, beeld en betekenis. Emma werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2014. Youtube film
Iede Reckman is voor de tweede achtereenvolgende maal genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs vanwege de bijzondere kwaliteit van zijn werk. Het intrigerende werk bezit overtuigende sculpturale kwaliteiten. Hierin toont hij zijn gevoel voor vorm en ruimte en er is ook plaats voor humoristische accenten (mok en donut in “Truncated topology”, 2013) waarmee Reckman de klinische kant van het constructivisme doorbreekt. Youtube film
Iede Reckman ziet in het ontstaan van een beeld parallellen met natuurlijke groei. Door herhaling van vorm en handeling blijven sporen van het proces zichtbaar. Elke sculptuur beschouwt hij als een markering in ruimte en in tijd waar gedachte en handeling samengaan. Iede Reckman behoorde zowel in 2012 als in 2014 tot de genomineerden voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs.
Het werk van Maarten Overdijk is heel rationeel. Zijn installaties gaan over wat je ziet en wat je niet ziet. Kenmerkend is dat het werk procesmatig en onaf is, tevens informeel. Hierdoor wil hij de toeschouwer bewust maken van zijn eigen waarneming. Wat ziet de toeschouwer en hoe verhoudt zich dat tot de werkelijkheid? Maarten Overdijk won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2012.
Hanneke Francken werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2012.
Izaak Zwartjes blijft zich ontwikkelen in het representeren van leven in duisternis en verval. Dreiging en beklemming zijn zichtbaar en voelbaar in het werk maar de dramatiek blijft binnen gestelde grenzen. Izaak Zwartjes weet met sculpturaal materiaalgebruik een andere, ongekende kant van het bestaan te verbeelden. Izaak werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2010.
In het gebruik van beeld en taal is Irene Cécile zeer vaardig. Zo ontstaat door de combinatie van beide een poëtisch en humorvol document. De jury baseerde zich op de inzending in boekvorm – deze is ten dele vergelijkbaar met de presentatie in het GEM in Den Haag waar Irene Cécile bewees dat haar werk ook ruimtelijke kwaliteit en monumentaliteit bezit. Irene Cécile werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2010.
Thomas Raat toont zijn veelzijdigheid op het gebied van schilderkunst en sculptuur waarin hij bestaande beelden hergebruikt. Door deze kunsthistorische citaten en zijn uitgesproken stellingname ontstaat een interessante visie op zijn positie als kunstenaar. Thomas Raat is doelbewust en consequent in zijn benadering waarbij hij er niet voor terugschrikt het werk van illustere voorgangers af te breken en [zijn helden (Duchamp, Barnet Newman, Beuys)] te diskwalificeren. Hij gebruikt dit iconoclastische concept om zo zijn eigen positie als kunstenaar te markeren. Thomas Raat won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2010.

Suzanne van Rossenberg introduceert inhoudelijk interessante en als nieuw aan te merken installaties en werken. Daarbij valt een mooie combinatie van beeld, typografie en biografische elementen op. Vanuit een onderzoekend perspectief betrekt zij het publiek direct bij haar intrigerende installaties van tekeningen en aquarellen rond het uitzicht op de Hooglandse Kerk. Leiden dient als onderwerp of liever als aanleiding om vanuit politiek engagement ideeën en verhalen vast te leggen. De commissie was onder de indruk van de beeldende teksten. Typografie en beeld vullen elkaar aan en het evenwicht tussen beide kan veel opleveren. Zij werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2007.

Voor Flore de Koning geldt dat zij al enigszins als ‘arrivée’ te boek staat, maar nog niet geheel is doorgebroken in een groot circuit. Het oeuvre van Flore de Koning toont een consistente ontwikkeling. De maniëristische landschappen -dit in de goede zin van het woord- laten met nadruk een eigen stem in de hedendaagse landschapsschilderkunst horen. Zij werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2007.
Ruchama Noorda presenteert intrigerend werk. Het samengaan van een hedendaagse beeldtaal met sterke symboliek en verwijzingen naar de (kunst-)geschiedenis levert behalve krachtig werk interessante verbanden op. In haar installaties met een soms kritische ondertoon maakt Ruchama Noorda gebruik van verschillende media, zoals tekeningen, keramiek en video. Ruchama won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2007.

Simone Schuffelen werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2019 en won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2021.

Simone Schuffelen is beeldend kunstenaar, maar zij ziet zichzelf o.a. als artiest, als comedian. De veelzijdigheid die haar persoon kenmerkt, weerspiegelt zich ook in haar werk. Zij treedt naar buiten met haar performances en acts - op straat, in café ’s of in reclames - in verschillende rollen, waarbij het draait om haar persoonlijkheid en de (sociale) interactie met haar publiek. Een recent voorbeeld is de film van de performance “Poefel Plaza” (december 2020), in Schunck in Heerlen. Met humor en extravagantie zet Simone Schuffelen aan tot nadenken over maatschappelijke thema’s.

Floor Martens werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2021.

Floor Martens stelt in haar werk als beeldend kunstenaar en fotograaf grote thema’s aan de orde, zoals leven en dood. Transformatieprocessen, in relatie tot dier of mens en de omgeving, zijn onderwerp van haar artistieke onderzoek. Door verbinding met mogelijke betekenissen en persoonlijke waarden dragen deze verkenningen bij tot het ontwikkelen van een eigen taal en tonen zij persoonlijke groei. Het werk van Floor Martens bezit, hoewel introspectief en kwetsbaar in zichzelf, grote kracht. De wijze van communiceren via beeld geeft uiting aan het karakter van de kunstenaar en maakt het werk overtuigend en interessant, als een gedeeld geheim.

Joep Hinssen werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2021.

Het veelzijdige werk van Joep Hinsen omvat tekeningen, animaties, video- en geluidsinstallaties en performances. Hierin staat muziek centraal en daarmee verbonden de vraag of de notie van muziek, als ‘door mensen gemaakt gestructureerd geluid’, omgekeerd ook inhoudt dat al het geluid dat resultaat is van menselijke structurering te zien is als muziek. Met zijn technisch vernuft gaat Joep Hinssen het experiment aan. Tegelijk vindt hij met zijn klankkunst bestemming in het collectieve. Hinssen deelt zijn interesse op een nuchtere en aanstekelijke wijze.

Ubels verenigt in zijn films uiteenlopende genres en stijlen en hij experimenteert met vorm en inhoud. In deze hybride films neemt Ubels de vrijheid documentaire, fictieve, en theatrale elementen te combineren met grafische-, muzikale-, tekstuele- en sound-aspecten. Zijn filmtaal is interactief, roept de online game wereld op en doorbreekt de vierde wand. Vormexperimenten met het medium film zijn een constante in de kunstwereld. Het lukt echter maar weinig kunstenaars om filmisch experiment met psychologische diepgang te combineren. Het vormexperiment heeft de boventoon. Al met zijn eindexamenwerk uit 2016 getiteld: De Koning van de Waanzin op de Academie voor Beeldende Kunst in Maastricht (waarvoor hij de Tent Award 2016 won) slaagde Michiel Ubels erin met zijn bij vlagen hysterische film ontroering bij de kijker op te roepen. Zowel de karakters, de dramatische ontwikkelingen als de manier waarop de film gestalte krijgt, visueel, auditief en interactief spelen daarbij een onmisbare rol.

De menselijke zoektocht naar liefde, erkenning en warmte, en hoe deze zeer persoonlijke zoektocht wordt beïnvloed door sociale normen en idealen is, aldus Ubels, zijn belangrijkste thema. Wild experiment en een wellicht instinctieve neiging de kijker in de ongemakkelijke rol van voyeur te dwingen zijn daarbij een constante. Die bijna fysieke interactiviteit tussen kijker en beeld kenmerkt Ubels films. Ubels bezit het talent, humor en drama met elkaar te verbinden en elke scene een bijna gekmakend dubbelzinnigheid te geven die tot nadenken stemt en na-resoneert.

Winnaar van de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2019.

Het portfolio van Simone Schuffelen bestaat uit een verzameling van op video vastgelegde rollen die ze kan aannemen op straat, in café’s of in reclames. Steeds draait het hierbij om de sociale interactie. Taal speelt een belangrijke rol. De solo-performances of acts in groepsverband leveren geregeld visueel spetterend, maar ook gelaagd werk op dat overtuigt. Het werk van Schuffelen is volop in ontwikkeling én heeft enorme potentie. Simone Schuffelen is een theaterpersoonlijkheid en - getuige haar veelzijdige, multidisciplinaire werk - een aanstormend talent. De jury is benieuwd naar haar volgende stappen.

Simone Schuffelen werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2019.

Sara Bachour is opgeleid in Bologna (IT) en aan de MAFAD in Maastricht. Hier studeerde zij cum laude af en volgde de POLIS academie. Naast werken in textiel maakt zij fotowerk (in boekvorm of monumentale installaties) en videowerken. In het videowerk combineert Bachour bestaand analoog filmmateriaal en digitale beelden.

Bachour kreeg al ruime erkenning, ook in de vorm van prijzen, zoals de Tent Award 2015 in Rotterdam. Zij legt in haar werk de lat hoog. Ideeënrijkdom en oog voor detail kenmerken de films. In ‘The Stretch between two Frames’ leveren de vertraagd afgespeelde beelden fraaie ornamentiek op, maar ook melancholie. Het werk is krachtig en gelaagd en bezit onmiskenbare poëzie. Sara Bachour is een bijzonder talent dat blijft verrassen.

Sara Bachour werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2019.

Bij het werk van de 27-jarige Mike Moonen passen omschrijvingen als uitbundig, stoer, speels en veel humor. Maar het laat zich eigenlijk nog het beste omschrijven als… het werk van Mike Moonen. 

Mike is beeldend kunstenaar en producer. Alles gebeurt door elkaar heen. Wild en gretig zoekt hij naar objecten, knipsels, plaatjes en geluiden die, ontleed en weer aan elkaar gemonteerd, een plaats krijgen in zijn universum bijeengehouden door een intuïtieve, maar vlijmscherpe logica. Een hoofd van een mannequin-pop in het zand met twintig verschillende petjes op elkaar. Een ruimte vol vaasjes met bloemen en een reusachtige opblaaspop in een auto: het zijn slechts elementen uit de wereld van Mike, die tegelijkertijd vanzelfsprekend en onnavolgbaar is.

In het gebruik van verschillende media toont Mike een open oog voor de wereld om hem heen. Hij vergaart alledaagse objecten en beelden waar andere mensen aan voorbij lopen. Zo verzamelde hij voor zijn werk in Rumour Has It op allerlei locaties wc-papiertjes en verwerkte hij deze in een nieuw kunstwerk. Zijn werk is ogenschijnlijk eenvoudig en banaal, maar getuigt van talent en ambitie. De uitkomst kan poëtisch zijn of ontregelen of beide. Hij speelt een spel met verwachtingen, die van anderen maar ook die van hemzelf. Toeval houdt perfectie op afstand.

Mike Moonen werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs edities Maastricht in 2015 en 2017 en won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2017.

‘Mijn werk gaat over de illusie van begrenzing, zoals de vermeende grens tussen mens en dier, tussen het natuurlijke en het onnatuurlijke, het levende wezen en het ding, het individu en het grotere geheel, vergankelijkheid en eeuwigheid, de buitenwereld en de innerlijke wildernis. Grenzen als deze zijn niet vastomlijnd, meer net als huid doorlaatbaar, wat zowel prachtig is als beangstigend’ Elke Lutgerink werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2017
Genomineerde voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs editie Maastricht 2017.
Charlotte Lagro werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2013 en won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2015.

Het zijn de mislukte dingen, de pogingen en het subtiele drama hierin, die zorgen voor ontregeling en een spel spelen met verwachtingen en perceptie. In de beelden die ik maak probeer ik hetzelfde soort ervaring te leggen. Ik ben op zoek naar het zijn van twee, of het zijn van meer. Deze magische tweedeling vind ik in artistieke incorrectheden, zoals vervorming, het lage, het ruwe, het behoeftige, het zwakke, het banale, het toevallige of het arbitraire. 

De toevalligheid hierin ontregelt en omzeilt hierdoor de perfectie. Wat men ziet is het tegelijkertijd niet. Het is de gevoeligheid die leeft in de dubbele zin waarin sommige dingen kunnen worden geïnterpreteerd

Mike Moonen werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs edities Maastricht in 2015 en 2017 en won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2017.

De krachtmeting tussen controle enkrachten die buiten ons liggen is een uitgangspunt voor mijn werk. In mijn video’s, performances en installaties staan veranderingsprocessen centraal. In onderzoek de verschillende vormen en eigenschappen die een beweging of verplaatsing kan aannemen en probeer deze vast te leggen. Ik ben nieuwsgierig naar verschillende veranderingsprocessen, zoals de verschillende stromingen van water, de transformatie die een boom ondergaat van zomer naar winter, de geleidelijke verandeing van moedervlekken op mijn huid. In mijn werk komen deze processen aan bod in een nauwkeurig geconstrueerd spel van toeval en controle. Ik speel met de werkelijkheid waarin we leven, de vastgestelde symbolen en tradities die wij hanteren.’. Sanne Vaassen werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2015.
Charlotte Lagro werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2013 en 2015 en won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2015.

Chaim van Luit werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2013.

De benadering van Van Luit is conceptueel en heel doordacht. Dit is onder meer zichtbaar in het gebruik van pigmenten en andere beeldmiddelen, al naar gelang het concept. Grenzen tussen installaties, video’s en schilder-en beeldhouwkunst zijn niet scherp getrokken. De uitkomst is gevoelig en poëtisch werk.

Als de Kunstprijs bestemd is voor stimulering van jong talent komt Tanja Ritterbex in beeld, als een bevestiging dat zij zich in de ogen van de jury goed ontwikkelt. (…) Unaniem oordeelden de juryleden dat dit aansprekend en expressief werk is, met een uiterst aantrekkelijk dosis zelfspot. Vooral haar onderwerpkeuze, steeds vlak bij huis en het zinderende, felle kleurgebruik maakt dat Tanja Ritterbex met haar werken de beschouwer optilt en met een verlicht, vrolijk gemoed de wereld weer instuurt. Kortom: werk waar een mens blij van wordt. Tanja Ritterbex won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2013.
afbeelding Tanja Ritterbex Tanja Rittenbex werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2011.
Keetje Mans ontving op vrijdag 27 mei 2011 tijdens de opening van de KunstTour in Maastricht uit handen van Jacques Costongs, wethouder van Cultuur van Maastricht, de kunstprijs. Keetje Mans werd door een vakjury gekozen uit drie genomineerde kunstenaars.
In de schilderijen van Martijn Lucas van Erp wordt het landschap als thema -vanuit romantische traditie- op 21e-eeuwse wijze zichtbaar gemaakt. Martijn Lucas van Erp werd na 2009 ook in 2011 genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs.
In de schilderijen van Martijn Lucas van Erp wordt het landschap als thema -vanuit romantische traditie- op 21e-eeuwse wijze zichtbaar gemaakt. Martijn Lucas van Erp werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2009
Het werk van Alien Oosting begint vanuit observatie en het resultaat versterkt de ervaring van de omgeving. Alien Oosting, videopresentatie Interventies bij bestaande ruimtes zijn op te vatten als reflecties op een collectief beeld. Door subtiel materiaalgebruik ontstaat een formeel ruimtebeeld met schilderkunstige aspecten. Alien Oosting werd genomineerd voor de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2009.
Kristin Posehn combineert in haar werk architectuur, fotografie en sculptuur, daarbij gebruikmakend van standaard advertentie -en constructiemateriaal. In het in Almere gerealiseerde werk, “Reclamation”(2007-2008) presenteert Kristin Posehn een historisch icoon in een hedendaagse context. Kristin Posehn won de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in 2009.
© 2019 Hermine van Bers Stichting.